Ενδείξεις διακοπής κύησης σε κυοφορούσες ασθενείς με καρκίνο
Μολονότι η τελική απόφαση διακοπής της κύησης δεν είναι ποτέ εύκολη, καθίσταται σημαντική, όταν η διάγνωση κακοήθειας συμβαίνει κατά τη διάρκεια του 1ου τριμήνου.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η ασθενής, ο σύντροφός της και ο θεράπων ιατρός καλούνται να λάβουν μια δύσκολη απόφαση χωρίς ξεκάθαρες απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα.
Κατά το 1ο τρίμηνο της κύησης οι πιο σημαντικές παράμετροι που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι:
- α) η έκταση της νόσου,
- β) η αναγκαιότητα άμεσης έναρξης χημειοθεραπείας,
- γ) οι προοπτικές για δυνητική ίαση της νόσου.
Παρά την απουσία κατευθυντήριων γραμμών, ενδείκνυται θεραπευτική έκτρωση κατά τη διάρκεια του 1ου τριμήνου της κύησης και είναι η συνιστώμενη πρακτική σε τοπικά προχωρημένο καρκίνωμα του τραχήλου της μήτρας, σε καρκίνωμα μαστού που είτε είναι προχωρημένο είτε απαιτεί συμπληρωματική συστηματική χημειοθεραπεία, σε επιθετικό μη Hodgkin’s λέμφωμα ή νόσο του Hodgkin σταδίου ΙΙΙ-IV και τέλος, σε οξείες λευχαιμίες.
Επιπρόσθετα, οποιοσδήποτε άλλος χημειοευαίσθητος ή μη συμπαγής όγκος μπορεί να εμπίπτει στις παραπάνω συστάσεις, εφόσον η τελική απόφαση είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς συζήτησης μεταξύ της ασθενούς, της οικογένειάς της και του ιατρού.