Νέα
Ιατρικά Θέματα

Η άσκηση μετά τον καρκίνο μακραίνει τη ζωή...

Μπορεί μια βόλτα να βελτιώσει τη μακροπρόθεσμη πρόγνωση για τους επιζώντες του καρκίνου; Είναι πιθανό, σύμφωνα με μια νέα έρευνα, η σωματική άσκηση να μπορεί να μειώσει το κίνδυνο πρόωρου θανάτου των επιζώντων, όχι μόνο από τον καρκίνο αλλά και από οποιαδήποτε αιτία.

Τα αποτελέσματα της μελέτης έχουν μεγάλη πιθανότητα να ισχύουν, τη στιγμή που 14 εκατομμύρια Αμερικανοί και πολλοί περισσότεροι σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουν επιβιώσει από τον καρκίνο.
 
Σε μια έκθεση - ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε αυτό το μήνα στο The Journal of the National Cancer Institute, οι επιστήμονες συγκέντρωσαν διαθέσιμα στοιχεία εξετάζοντας τη σχέση άσκησης και επιβίωσης από καρκίνο, στοιχεία που χρονολογούνται από το 1950.

«Αυτός είναι ένας τομέας με αυξανόμενο επιστημονικό ενδιαφέρον», δηλώνει η Rachel Ballard-Barbash, διευθύντρια στην εφαρμοσμένη έρευνα στο Διεθνές Ινστιτούτο Καρκίνου (Νational Cancer Institute) και συγγραφέας της έκθεσης. "Η σωματική άσκηση είναι μία προσιτή, χαμηλού κόστους παρέμβαση. Όμως, πριν να μπορέσουμε να προτείνουμε στους επιζώντες καρκίνου να γίνουν σωματικά δραστήριοι, πρέπει να καταλάβουμε τι επιπτώσεις έχει η άσκηση στο σώμα εκείνων που έχει διαγνωστεί ότι έχουν καρκίνο" καταλήγει η καθηγήτρια.
 
Μέχρι σήμερα, τα μηνύματα σχετικά με τα αποτελέσματα των επιζώντων καρκίνου και της άσκησης ήταν διφορούμενα. Ορισμένοι γιατροί υποστήριζαν ότι η άσκηση μπορεί να επιδεινώσει την κούραση των ασθενών, κάτι που είναι σύνηθες μετά τη θεραπεία του καρκίνου. Άλλοι πάλι, έχουν εκφράσει ανησυχίες για το ότι η σωματική καταπόνηση μέσω της άσκησης θα μπορούσε να δημιουργήσει νέες συνθήκες μέσα στο σώμα που μπορεί να συμβάλει στην επανεμφάνιση του όγκου.
 
Το 2010 συγκαλείται σύσκεψη του American College of Sports Medicine, που καταλήγει ότι η σωματική άσκηση φαίνεται να είναι ασφαλής για τους περισσότερους επιζώντες καρκίνου. Όμως σε οποιονδήποτε από τους ασθενείς που για τη θεραπεία τους χορηγούνται φάρμακα που είναι επιβλαβή για την καρδιά και την οστική πυκνότητα, θα πρέπει να υπάρχει στενή επίβλεψη. Αλλά, αυτές οι συστάσεις δεν αφορούσαν άμεσα το θέμα του κατά πόσο ή πώς η σωματική άσκηση μπορεί να επηρεάσει την επανεμφάνιση των όγκων ή σε ποιο βαθμό η άσκηση θα μπορούσε να επηρεάσει τη διάρκεια ζωής ενός πρώην ασθενή. Αυτές λοιπόν οι ανησυχίες είναι που έκαναν την Dr.Ballard-Barbash και τους συνεργάτες της να εξετάσουν αυτά σε στοιχεία σε βάθος.
 
Στο τέλος βρέθηκαν 45 μελέτες που εξέτασαν τη σωματική δραστηριότητα μεταξύ ανθρώπων που είχε διαγνωστεί ότι έχουν όγκο. Οι τύποι των όγκων που μελετήθηκαν ήταν καρκίνος προστάτη, ωοθηκών, εγκεφάλου και του παχέως εντέρου. Αλλά η πλειοψηφία των μελετών, "όπως στις περισσότερες μελέτες για τον καρκίνο, αφορούσαν γυναίκες που είχαν επιβιώσει από τον καρκίνο μαστού", δήλωσε η Dr. Ballard-Barbash. «Υπάρχουν πολλά χρήματα σε αυτόν τον τομέα της έρευνας», έτσι σε γενικές γραμμές υπάρχουν περισσότερο διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία.
 
Οι περισσότερες μελέτες ήταν ενδελεχείς, με άλλα λόγια, οι ασθενείς συμπλήρωναν ερωτηματολόγια σχετικά με τις δραστηριότητες που κάνουν, γεγονός που μπορεί να μην είναι αξιόπιστο αφού πολλές φορές οι άνθρωποι μπορεί να μη συμπληρώσουν με ακρίβεια το πραγματικό επίπεδο δραστηριότητάς τους. Υπήρξαν μόνο λίγα πραγματικά πειράματα, όπου είχε ζητηθεί από εθελοντές να ασκούνται συχνά ή να κάνουν καθιστική ζωή.
 
Όπως αποδείχτηκε στο σύνολο των μελετών, ανεξάρτητα από τη μεθοδολογία τους, έδειξε ότι η συχνή σωματική δραστηριότητα μείωσε την πιθανότητα θανάτου που σχετίζεται με τον καρκίνο και με όποια άλλη αιτία, είπε η Dr. Ballrard-Barbash.
 
H άσκηση, με άλλα λόγια, κατέστησε λιγότερο πιθανό οι επιζώντες του καρκίνου να πεθάνουν από επανεμφάνιση της ασθένειας τους. Όταν η Dr. Ballard-Barbash και οι συνάδελφοί της τροποποιούσαν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με βιοδείκτες που σχετίζονται με την επανεμφάνιση του καρκίνου, διαπίστωσαν ότι η σωματική άσκηση τείνει να βελτιώσει τα επίπεδα ινσουλίνης στον οργανισμό, να μειώσει τις φλεγμονές και να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα, που είναι εκείνο το οποίο καταπολεμά τους όγκους.
 
Επίσης, η άσκηση μειώνει τις πιθανότητες των ανθρώπων που έχουν επιβιώσει από τον καρκίνο να υποκύψουν σύντομα σε άλλες ασθένειες, όπως η καρδιοπάθεια, ο δαιβήτης. «Ζούμε σε μια εποχή όπου ο καρκίνος μετατράπηκε από θανατηφόρα ασθένεια σε μακροχρόνια ασθένεια», δήλωσε η Dr. Ballard-Barbash. Οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν πολλά χρονιά από τη στιγμή που διαγνωστεί η ασθένεια. «Αν δεν δραστηριοποιηθούν,» συνέχισε, «υπάρχει ο κίνδυνος ανάπτυξης άλλων χρόνιων ασθενειών.» Επίσης, τα αποτελέσματα των μελετών έδειξαν ότι η σωματική άσκηση δε φαίνεται να αυξάνει την κούραση των επιζώντων, αλλά πολύ συχνά φαίνεται να την μειώνει.
 
Ερευνητές βρήκαν παρόμοια αποτελέσματα, σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε αυτό το μήνα, και αναφέρει επιζώντες του καρκίνου στο παχύ έντερο στην Ολλανδία. Αναφέρει ότι εκείνοι που ασκούνται παρουσιάζουν λιγότερη κούραση και γενικότερα καλύτερη υγεία συγκριτικά με αυτούς που έκανα καθιστική ζωή.

«Η καθιστική ζωή και ο φόβος της κούρασης μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο για τη σωματική άσκηση μερικών ανθρώπων που έχουν επιζήσει από τον καρκίνο», δήλωσε ο Laurien M. Buffart, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο VU στο Άμστερνταμ, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης. «Όμως όλο και περισσότερα στοιχεία προτείνουν το αντίθετο, ότι η άσκηση δίνει ενέργεια σε ανθρώπους που υποβάλλονται ή έχουν ολοκληρώσει τη θεραπεία του καρκίνου.»
 
Η σωματική άσκηση δεν χρειάζεται να είναι έντονη. "Στην ανασκόπησή μας, η πιο κοινή δραστηριότητα ήταν το περπάτημα," δήλωσε η Dr.Ballard-Barbash, "η οποία συμβαίνει να είναι μια δραστηριότητα που μπορεί να είναι στο πεδίο εφαρμογής σε όλους μας."
 
Τέλος, πρόσθεσε ότι απαιτούνται πολλά περισσότερα πειράματα για να προσδιοριστεί η ιδανική δόση και το είδος της άσκησης για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης επιβίωσης ανθρώπων μετά από τη θεραπεία του καρκίνου. Οι επιζώντες θα πρέπει φυσικά να συμβουλευτούν το γιατρό τους, για τα αποτελέσματα της θεραπείας στην καρδιά ή γενικά, για το αν είναι έτοιμοι να ασκηθούν. «Αν όμως έχετε το πράσινο φως», δήλωσε η Dr.Ballard-Barbash, «φαίνεται ότι κάθε δραστηριότητα, σε οποιαδήποτε ποσότητα, είναι ευεργετική για όσους είχαν καρκίνο.»


BeStrong.org.gr - 25.05.12