Ιστορίες Δύναμης
Ca Αιμοποιητικού & Λεμφικού
Λέμφωμα
Έλενα

Η Έλενα μοιράζεται την ιστορία της....

Ο καρκίνος με έκανε άλλον άνθρωπο...

Tον Μάιο του 2009, κατάλαβα από πρώτο χέρι τι σημαίνει η έκφραση ''ουδέν κακόν αμιγές καλού'', θα διαβάσετε πιο κάτω και θα καταλάβετε τι εννοώ... Μετά από πολλές αιτήσεις για εργασία στο δημόσιο, όπως όλοι μας εδώ στην Ελλάδα, έγινα δεκτή σε μια υπηρεσία!

Για όσους δεν γνωρίζουν η λίστα των δικαιολογητικών που απαιτείται για να σε δεχτούν σε μια δημόσια εργασία περιλαμβάνει και μια ακτινογραφία θώρακος...

ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ, θα έλεγα εγώ!!! Ξέχασα να σας πω την χαρά μου που με δέχτηκαν εκεί και γενικά όλη η οικογένεια τρελάθηκε από τα ευχάριστα νέα!

Με όλα τα δικαιολογητικά στα χέρια, έκανα μια τελευταία στάση στο νοσοκομείο για να πάρω την ακτινογραφία και διαπιστώνω ότι κάτι συμβαίνει….

Ενώ όλοι έπαιρναν τις ακτινογραφίες τους εμένα με ξαναέβαλαν για επανέλεγχο... "Κοπελιά, είσαι έτοιμη για πρόσληψη αλλά για το καλό σου κάνε μια αξονική." Αυτά τα λόγια δεν θα τα ξεχάσω ποτέ όπως και κάποια αλλά που θα σας πω πιο κάτω.

Για να μην τα πολυλογώ, σε λιγότερο από μια εβδομάδα είχα κάνει χειρουργείο, βιοψία και η διάγνωση; ΛΕΜΦΩΜΑ HODGKIN στο μεσοθωράκιο! Μόλις μάθαμε ότι η θεραπεία που θα ακολουθούσε ήταν χημειοθεραπεία.... Σ Ο Κ! Δεν ήξερα για ποιο απ όλα έπρεπε να ανησυχήσω…... θα έχανα και την δουλειά μου;

Πέρασα δύσκολα, ειδικά την ημέρα που μου πήραν μυελό των οστών για εξέταση, μα πιο πολύ την ημέρα που μου είπε ο γιατρός μου ότι υπήρχε πιθανότητα να χάσω τα μαλλιά μου.... φρίκη!

Οι χημειοθεραπείες είναι μια δύσκολη κατάσταση, κάθε 15 μέρες πήγαινα στο νοσοκομείο και καθόμουν το λιγότερο 6 ώρες για να γίνει η έγχυση στον οργανισμό μου, αυτή την αηδία δεν θα την ξεχάσω ποτέ όσο ζω και ελπίζω να μην την ξαναζήσω ποτέ!

Την δουλειά μου ευτυχώς δεν την έχασα, απεναντίας όταν το έμαθαν οι συνάδελφοί μου τρελαθήκαν και μου συμπαραστάθηκαν απίστευτα και τους ευχαριστώ πολύ. «Δήμητρα, θα σου πω κάτι που στο έχω ξαναπεί, σε ευχαριστώ που είσαι άνθρωπος !!!»  Αυτό που έχασα ήταν η ''υποτιθέμενη'' σχέση που είχα....

Α! κάτι σημαντικό, το λέμφωμα και γενικά ο καρκίνος δεν "κολλάει", αν αυτό φοβάστε εσείς οι εκεί έξω !!! Την τελευταία θεραπεία μου την έκανα στις 25/9/09 αλλά δεν κρατιέμαι να περιμένω και άλλο για να το μοιραστώ μαζί σας!

Εκκρεμούν οι ακτινοβολίες αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στο μαρτύριο που πέρασα... Ξέχασα να σας πω ότι τελικά δεν έχασα τα μαλλιά μου απλά αραίωσαν,  δεν πειράζει θα ξαναβγούν πιο πυκνά!

Ο καρκίνος με έκανε άλλον άνθρωπο, κατάλαβα πόσο δυνατή είμαι και επίσης ότι η ζωή είναι μικρές χαρές, την καθημερινότητα μας την οποία δεν χαιρόμαστε τόσο όσο θα έπρεπε όταν είμαστε απόλυτα υγιείς! Να είστε όλοι καλά και να σκέπτεστε ότι όλα καταπολεμώνται όταν δυστυχώς προκύπτουν!

Και κάτι που ξέρουν όλοι όσοι βιώνουν την κατάσταση αυτή, χάνεις φίλους… και φίλους καλούς. Για όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο του Παναγιώτη Μιχαήλ, θα ξέρουν ότι και σε αυτόν συνέβη. Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω την ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ, που χαίρομαι ιδιαίτερα που παρέμεινε και τώρα διπλα μου, στην πιο δύσκολη φάση της ζωής μου.... «Σωτηρία, σε ευχαριστώ!»


Ονομάζομαι Έλενα, επιζούσα από Λέμφωμα Hodgkin & ΜΕΝΩ ΔΥΝΑΤΗ!



BeStrong.org.gr - 22.04.14