Υγιεινή Ζωή
Πληροφορίες περί υγείας
HIV/AIDS

HIV/AIDS

Το AIDS υπολογίζεται, σύμφωνα με στοιχεία του 2007, ότι είναι υπεύθυνο για 25 εκατομμύρια θανάτους από το 1981, όταν δηλαδή για πρώτη φορά διαπιστώθηκε η ύπαρξή του, ενώ το 2006 κόστισε τη ζωή περισσότερων από τρία εκατομμύρια (3.000.000) ανθρώπων.

Ο συνολικός αριθμός οροθετικών παγκοσμίως έχει ξεπεράσει τα σαράντα εκατομμύρια (40.000.000).

Η Υποσαχάριος Αφρική έχει τη θλιβερή πρωτιά, όπου σχεδόν τα δύο τρίτα παγκοσμίως που ζουν με τον ιό του AIDS βρίσκονται εκεί.

Στην Ασία, 8,3 εκατομμύρια άνθρωποι είναι θετικοί στον ιό και 1,1 εκατομμύρια άνθρωποι διαγνώστηκαν πρόσφατα.

Αν και η εξάπλωση του ιού είναι χαμηλή στις Ασιατικές χώρες, σε κάποιες από αυτές που οι πληθυσμοί είναι μεγάλοι, η χαμηλή επικράτηση του AIDS μεταφράζεται σε τεράστιους αριθμούς μολυσμένων, όπως στην Ινδία που ο αριθμός τους ξεπερνά τα πέντε εκατομμύρια (5.000.000).

Στην Αμερική, σχεδόν 3,5 εκατομμύρια άτομα είναι οροθετικοί, με τις γυναίκες να αποτελούν το μισό οροθετικό πληθυσμό στην περιοχή της Καραϊβικής. Ωστόσο υπάρχουν και μερικά ενθαρρυντικά συμπεράσματα που αναφέρονται από τη UNAIDS.

Ως αποτέλεσμα των έντονων προγραμμάτων πρόληψης, η επικράτηση του ιού του AIDS μειώνεται στα αστικά μέρη της Κένυας. Αν και η ίδια η θνησιμότητα του ιού του AIDS οδηγεί σε μια μείωση, η UNAIDS θεωρεί τα ευρήματα στην Κένυα ως το αποτέλεσμα των αλλαγών στη συμπεριφορά. Η μειωμένη επικράτηση του ιού στη Μπουρκίνα Φάσο και στην Αϊτή, θεωρείται επίσης το αποτέλεσμα των προσπαθειών πρόληψης σε αυτά τα έθνη.

Το κύριο μήνυμα της πιο πρόσφατης έκθεσης της UNAIDS είναι ότι η επιδημία του AIDS κλιμακώνεται, ειδικά στην περιοχή της Yποσαχάριου Αφρικής, παρ’ όλο που έχει υπάρξει κάποια πρόοδος στην πρόληψη και στη θεραπεία σε μερικές περιοχές.

Στη Σύνοδο Κορυφής των G8 το 2005 και στη Σύνοδο Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών, υπήρξε δέσμευση για την καθολική πρόσβαση στις καμπάνιες πρόληψης του ιού, στη θεραπεία και στην περίθαλψη έως το 2010, ώστε η επιδημία να τεθεί υπό έλεγχο. Η κρίση που έχει πλήξει κυρίως την Αφρική με τα εκατομμύρια των ορφανών παιδιών, αναμένεται να χειροτερέψει διπλασιάζοντας τον αριθμό τους στα 25 εκατομμύρια έως το 2010.

Σε αρκετές χώρες της Yποσαχάριου Αφρικής, τα ορφανά παιδιά θα αντιπροσωπεύουν το 15% με 25% του συνολικού τους παιδικού πληθυσμού. Ακόμη και στις χώρες όπου το AIDS έχει σταθεροποιηθεί, οι αριθμοί των ορφανών παιδιών θα συνεχίσουν να αυξάνονται, δεδομένου ότι οι γονείς τους που είναι ήδη μολυσμένοι θα συνεχίζουν να πεθαίνουν.


HIV/AIDS και Φτώχια

Υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση μεταξύ της φτώχιας και του AIDS, όπου το AIDS είναι συγχρόνως η αιτία και το αποτέλεσμα της φτώχιας, και η φτώχια είναι η αιτία και το αποτέλεσμα του AIDS. Ένα επιπλέον εμπόδιο στον έλεγχο του AIDS είναι και το χρέος των υπό ανάπτυξη χωρών προς τις αναπτυγμένες.

Μερικές από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο, χρησιμοποιούν τους πόρους που απαιτούνται για να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στις τρέχουσες άμεσες και έμμεσες δαπάνες για το AIDS, σε πληρωμές τόκων προς τους πιστωτές τους. Η μέχρι σήμερα αδιαφορία των πλούσιων χωρών που ανέχονται την παρούσα κατάσταση, αποτελεί εμπόδιο για τις υπερχρεωμένες χώρες στην πάλη τους με την επιδημία.

Βραχυπρόθεσμα, το οικονομικό και κοινωνικό φορτίο που επιβάλλεται από την επιδημία υπονομεύει την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης στις φτωχές χώρες, μέσω των απωλειών εισοδήματος και παραγωγής, λόγω της θνησιμότητας που προκαλεί το AIDS.


Οικονομική Απειλή

Μέχρι πρόσφατα, οι περισσότεροι εμπειρογνώμονες θεωρούσαν ότι μια γενικευμένη επιδημία εξαιτίας του AIDS, που θα επικρατούσε στο 10% του ενήλικου πληθυσμού, θα μείωνε την οικονομική ανάπτυξη κατά περίπου 0,5% ετησίως. Διάφορες μελέτες έχουν προτείνει μοντέλα που δηλώνουν, ότι η επιδημία του AIDS οδηγεί σε μια μείωση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (Α.Ε.Π.) περίπου κατά 1%, αλλά οι πρόσφατες οικονομικές μελέτες και οι εκτιμήσεις προτείνουν μια πολύ πιο ψυχρή εικόνα των τρεχόντων και μελλοντικών οικονομικών αποτελεσμάτων.

Η πεποίθηση ήταν ότι το κατά κεφαλή Α.Ε.Π. θα αυξανόταν, εάν η μείωση στο Α.Ε.Π. ήταν χαμηλότερη από τη μείωση του πληθυσμού. Ομοίως, θεωρήθηκε ότι ο αφανισμός τμήματος του εργατικού δυναμικού και η ως εκ τούτου μείωση της προσφοράς εργασίας που προκλήθηκε από το AIDS, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αύξηση της παραγωγικότητας των υπολοίπων εργαζομένων επειδή ο κάθε ένας θα είχε περισσότερο έδαφος και κεφάλαιο με τα οποία θα μπορούσε να εργαστεί.

Το αποτέλεσμα αυτών των παρερμηνειών και υποθέσεων ήταν μια εκτεταμένη αποτυχία σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, με αποτέλεσμα να αναθεωρηθούν οι οικονομικές πολιτικές λαμβάνοντας υπόψη το AIDS.


Φάρμακα

Στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (Π.Ο.Ε.), υπεγράφη η διεθνής συμφωνία TRIPS (Trade Related Aspects of Intellectual Proper ty Rights) για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων, που προστατεύει και συνδέει με τους εθνικούς νόμους, τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας και τα δικαιώματα πατέντας.

Η συμφωνία απαιτεί την προστασία διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για τα προϊόντα και τις διαδικασίες, κατά μια ελάχιστη διάρκεια 20 ετών από την αρχική ημερομηνία της κατάθεσης. Τα φάρμακα για την καταπολέμηση του AIDS είναι ακριβά και τα κατασκευάζουν οι μεγάλες πολυεθνικές των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά από την πίεση των χωρών του Τρίτου Κόσμου, υπήρξαν δύο εξαιρέσεις, που δίνουν τη δυνατότητα σε φτωχότερες χώρες, είτε να εισαγάγουν είτε να παρασκευάζουν φθηνότερα μη αποκλειστικής εκμετάλλευσης φάρμακα, τα ονομαζόμενα γενερικά φάρμακα (generics).

Η αρχική συμφωνία που υπεγράφη το 1994, επέτρεπε στα λιγότερο αναπτυγμένα κράτη-μέλη έως το 2006 να εναρμονίσουν την εθνική τους νομοθεσία με τις διατάξεις αυτής της συμφωνίας. Η συμφωνία προέβλεπε τη δυνατότητα επέκτασης της μεταβατικής περιόδου.

Αυτό δημιούργησε ευνοϊκό περιβάλλον για πολλές από τις αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Βραζιλία, η Ινδία, η Νότια Αφρική και άλλες, έτσι ώστε από το 1994 να φτιάχνουν φθηνού κόστους φάρμακα για την αντιμετώπιση του AIDS σπάζοντας την εξάρτηση από τις αναπτυγμένες χώρες και μειώνοντας το τεράστιο κόστος της αγοράς φαρμάκων.

Επικαλούμενοι τις διατάξεις της συμφωνίας, παρακάμφθηκαν διπλώματα ευρεσιτεχνίας ειδικότερα για το AIDS, επικαλούμενες εθνική έκτακτη ανάγκη, που δίνει στις κυβερνήσεις το δικαίωμα, να παραγάγουν τα απαραίτητα φάρμακα που απαιτούνται για να επιληφθούν του προβλήματος. Η Διακήρυξη της Ντόχα σχετικά με τη συμφωνία TRIPS και τη Δημόσια Υγεία:

  • Αναγνώρισε τη βαρύτητα του AIDS ως σημαντικού προβλήματος Δημόσιας Υγείας επεκτείνοντας τη μεταβατική περίοδο έως το 2016 για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες.
  • Επιβεβαίωσε το δικαίωμα των αναπτυσσόμενων χωρών να χρησιμοποιήσουν την ευελιξία της συμφωνίας για την αντιμετώπιση του AIDS.

Από το 2001 με την υπογραφή της διακήρυξης της Ντόχα οι τιμές φαρμάκων, ειδικά εκείνων που αποτελούν την πρώτη γραμμή αντιμετώπισης του AIDS, έχουν μειωθεί κατά 99%, από $10.000 στα $130 ανά ασθενή. Η πολιτική προσέγγιση ότι τα φάρμακα είναι δημόσιο αγαθό, μπορεί να αποτελέσει τη βάση που δικαιολογεί επενδύσεις από τις φαρμακοβιομηχανίες στην ανάπτυξη και εμπορία νέων φαρμάκων προς όφελος των φτωχότερων ανθρώπων, σε προσιτές τιμές.


Μεταναστευτικά Ρεύματα

Ένας άλλος παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο του AIDS είναι τα παγκόσμια μεταναστευτικά ρεύματα ατόμων, είτε εκούσια σε αναζήτηση εργασίας, είτε με την απειλή βίας. Σε αντίθεση με ομάδες ατόμων που ουσιαστικά αναγκάζονται να μετακινηθούν εξαιτίας φυσικών καταστροφών και πολέμων, η μεγάλη πλειοψηφία μετακινείται σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής προσφέροντας ανειδίκευτη εργασία, με την πλειοψηφία τους να προέρχεται από τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Σχεδόν οι μισοί από όλους τους μετανάστες, εντούτοις, δεν κινούνται από μια αναπτυσσόμενη χώρα προς μια αναπτυγμένη, αλλά από μια αναπτυσσόμενη χώρα προς μία άλλη. Παραδείγματος χάρη, υπολογίστηκε το 2000 ότι το 27% όλων των μετακινούμενων εργαζομένων συνολικά, εξαιρουμένων των προσφύγων, είχε κινηθεί από μια ασιατική χώρα προς μία άλλη της ίδιας ηπείρου, και αντίστοιχα οι ενδοαφρικανικές μετακινήσεις αντιστοιχούσαν στο 7%.

Η μετανάστευση εκθέτει τα άτομα σε κάποιο βαθμό κινδύνου για μια σειρά αιτιών που είναι κοινές στην ανθρώπινη εμπειρία και που συνδέονται με κάθε μορφή μετακίνησης. Τα περισσότερα άτομα που μεταναστεύουν είναι νέοι, αποκομμένοι από τα παραδοσιακά οικογενειακά και πολιτιστικά δίκτυά τους, χωρίς μόνιμους συντρόφους.

Οι συνθήκες διαβίωσής και εργασίας τους είναι κάτω του μετρίου, έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στην πληροφόρηση και στις υπηρεσίες της χώρας στην οποία βρίσκονται, ενώ αντιμετωπίζουν ένδεια, εκμετάλλευση και βία. Οι μετανάστες λόγω έλλειψης γνώσης και ανάγκης εξεύρεσης οικονομικών πόρων, ρισκάρουν. Στην επιθυμία τους να εργαστούν μπορούν εύκολα να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης, αναλαμβάνοντας δύσκολες εργασίες δεχόμενοι ταπεινώσεις και εξευτελισμούς που τους εκθέτουν σε κινδύνους, όπως αυτόν της μόλυνσης με τον ιό του AIDS.


Πρόσφυγες

Τα μεγάλα προσφυγικά στρατόπεδα αποτελούν ένα ανθυγιεινό περιβάλλον, όπου η πρόληψη για τη μετάδοση του AIDS δεν αποτελεί βασική προτεραιότητα. Υπηρεσίες όπως ο οικογενειακός προγραμματισμός, η υγεία των γυναικών και η θεραπεία των Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενων Νοσημάτων είναι ημιτελώς διαθέσιμες. Παράλληλα, η σεξουαλική βία και εκμετάλλευση που είναι παρούσες, εκθέτουν σε υψηλό κίνδυνο μόλυνσης με τον ιό του AIDS κυρίως γυναίκες και παιδιά.


Παγκοσμιοποίηση και AIDS

Η απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου και η ευκολία των μετακινήσεων, έχει οδηγήσει σε αύξηση της μετακίνησης ατόμων για εργασία και διασκέδαση. Εκατομμύρια είναι τα άτομα τα οποία λόγω της φύσης της εργασίας τους, μετακινούνται για μικρές ή μεγάλες περιόδους και για σύντομες ή μεγάλες αποστάσεις. Αυτές οι ομάδες παρ’ όλο που έχουν διαφορετικές αφετηρίες έχουν κοινά χαρακτηριστικά απέναντι στον κίνδυνο του AIDS. Αναλυτικότερα:

  • Υψηλή κινητικότητα, με συνέπεια μεγάλες περιόδους μακριά από το σπίτι και τις οικογένειές τους.
  • Απομόνωση και εργασία σε περιβάλλοντα με περιορισμένες επαφές.
  • Η πλειοψηφία είναι νέοι ενήλικες με ενεργή σεξουαλικά ζωή.
  • Αντρικά επαγγέλματα και ένα περιβάλλον που διευκολύνει, άλλα και πιέζει την πρόσβαση στη βιομηχανία του sex.
  • Πίεση και άγχος λόγω των συνθηκών διαβίωσης και σε ακραίες περιπτώσεις λόγω ενόπλων συγκρούσεων.
  • Χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ.
  • Παραπληροφόρηση ή έλλειψη πληροφοριών για το AIDS.
  • Ανεπαρκής πρόσβαση στις υγειονομικές υπηρεσίες.

Η παγκοσμιοποίηση έχει επίσης ενισχύσει τις ευκαιρίες και την πρόσβαση στη διεθνή τουριστική βιομηχανία για άτομα με διαφορετικά επίπεδα εισοδήματος. Αν και ο συγκεκριμένος ρόλος που ο τουρισμός έχει διαδραματίσει στην επιδημία δεν είναι σαφής, συνεχίζει να θεωρείται παράγοντας κινδύνου.

Οι ταξιδιώτες είναι ο σύνδεσμος που συνδέει διαφορετικούς τομείς εργασίας, όπως ο τομέας των μεταφορών, η τουριστική βιομηχανία και η βιομηχανία του sex. Η αύξηση του τουρισμού και των επαγγελματικών ταξιδιών έχει οδηγήσει και σε μια αύξηση του «Σεξουαλικού Τουρισμού».

Για πολλούς, κυρίως στις υπό ανάπτυξη χώρες, ο σεξουαλικός τουρισμός αποτελεί μια σημαντική πηγή εισοδήματος. Οι κίνδυνοι όχι μόνο για αυτές τις χώρες, αλλά και για τις χώρες προέλευσης, είναι μεγάλοι και παράλληλα οι επιπτώσεις στη Δημόσια Υγεία είναι κρίσιμης σημασίας.


Τrafficking

Τα άτομα που μετακινούνται ως θύματα παράνομης διακίνησης και εμπορίας (trafficking), αποτελούν μία ομάδα με ιδιάζοντες κινδύνους έκθεσης στον ιό του AIDS. Υπολογίζεται ότι στα μέσα του 2005, το λιγότερο 12 εκατομμύρια άτομα υπήρξαν θύματα διακίνησης και εμπορίας.

Από αυτό το συνολικό αριθμό, περίπου ενάμισι εκατομμύριο άτομα (11%) ήταν αντικείμενα σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Η περιοχή της υποσαχάριας Αφρικής, όπου το AIDS είναι εξαιρετικά διαδεδομένο, έχει τον τρίτο μεγαλύτερο αριθμό ατόμων θυμάτων trafficking σε σχέση με τον πληθυσμό (ένας στους χίλιους) και το 8% έχουν διοχετευθεί στο χώρο της σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Το 98% των ατόμων περίπου, είναι γυναίκες και νέα κορίτσια. Στην περίπτωση της καταναγκαστικής εργασίας, τουλάχιστον το 40 με 50% των ατόμων που χρησιμοποιούνται, μπορεί να είναι παιδιά. Ο κίνδυνος μόλυνσης με τον ιό HIV αυξάνεται στα θύματα trafficking, όχι μόνο εξαιτίας της σεξουαλικής εκμετάλλευσης, αλλά και της αναγκαστικής μετακίνησης στην οποία υποβάλλονται.

Από τα 12 εκατομμύρια άτομα που υπολογίζεται ότι βρίσκονται σε κατάσταση καταναγκαστικής εργασίας, σχεδόν τα 2,5 εκατομμύρια είναι αποτέλεσμα του trafficking. Στα πλαίσια της διακίνησης και εμπορίας, τα θύματα έχουν μεταφερθεί υπό την απειλή βίας, και οι συνθήκες μετακίνησής τους αυξάνουν τον κίνδυνο έκθεσής τους στον ιό του AIDS. Κατά συνέπεια, ανεξάρτητα από τη φύση της εκμετάλλευσης, τα θύματα του trafficking, αποτελούν μία ομάδα υψηλού κινδύνου μετάδοσης του AIDS.


Γυναίκες

Σήμερα, σχεδόν οι μισοί από όλους τους ενήλικες που ζουν με τον ιό του AIDS σε όλο τον κόσμο είναι γυναίκες, με τα δύο τρίτα να βρίσκονται στην Yποσαχάριο Αφρική. Οι περισσότερες έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV μέσω της ετεροφυλόφιλης σεξουαλικής επαφής. Διάφορες μελέτες, δείχνουν ότι οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες από τους άνδρες να μολυνθούν κατά τη σεξουαλική επαφή.

Σε πολλά μέρη του κόσμου υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες για τις γυναίκες ως αποτέλεσμα των ανισοτήτων και των διακρίσεων που αυτές αντιμετωπίζουν. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι παράγοντες βοηθούν στο να εξηγήσουν γιατί οι γυναίκες πάσχουν δυσανάλογα από την ασθένεια.

Οι πατριαρχικές δομές που υπάρχουν σε πολλές χώρες καθιστούν τη θέση της γυναίκας εξαιρετικά δύσκολη, χωρίς δικαιώματα επιλογών, ιδιαίτερα σε θέματα σεξουαλικών σχέσεων. Σ’ αυτές τις κοινωνίες όπου οι γυναίκες δεν έχουν το δικαίωμα επιλογής συντρόφου ή συζύγου, είναι εξαιρετικά απίθανο να μπορούν να επιμείνουν σε μέτρα πρόληψης από τον ιό.

Σε πολλές χώρες οι γυναίκες έχουν να αντιμετωπίσουν και τη σεξουαλική βία, εγκυμονώντας κινδύνους μόλυνσης με τον ιό, ενώ σε κάποιες περιοχές το AIDS ολοένα και περισσότερο χρησιμοποιείται σαν όπλο πολέμου και σαν εργαλείο για εθνοκάθαρση με τη σκόπιμη μετάδοση του ιού μέσω του βιασμού γυναικών.


Η Κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο

Σε περισσότερο από δύο δεκαετίες, η επιδημία του HIV/AIDS είχε έντονα και μόνιμα αποτελέσματα στις κοινωνίες της Ευρώπης, κυρίως σε ορισμένες κοινότητες αλλάζοντας με δραματικό τρόπο συμπεριφορές. Από τη στιγμή που παρατηρήθηκε η πρώτη περίπτωση AIDS στις αρχές της δεκαετίας του 80, ο ιός εξαπλώθηκε με κύρια θύματα τις κοινότητες των αμφι/ομοφυλοφίλων και των χρηστών τοξικών ουσιών.

Σήμερα ο ιός του AIDS συνεχίζει να έχει τεράστιο αντίκτυπο για τη Δημόσια Υγεία σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Παρά τη μείωση των νέων μολύνσεων που παρατηρήθηκε σε σχέση με το αποκορύφωμα του 2001 (114.000 νέες περιπτώσεις) υπάρχουν ισχυρά στοιχεία για αυξητικές τάσεις.

Αυτό οφείλεται στη σεξουαλική μετάδοση του ιού σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, με υπερδιπλασιασμό των περιπτώσεων το 2004 (75.000 νέες περιπτώσεις) σε σχέση με το 1998 (25.000 νέες περιπτώσεις). Τα περισσότερα νέα κρούσματα μολύνσεων με τον ιό του AIDS για το 2004 έχουν δηλωθεί στην ανατολική Ευρώπη (περίπου 50.000) και είναι περίπου 174,2 ανά εκατομμύριο πληθυσμού.


Η Κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η επιδημία του AIDS αποτελεί από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 ένα από τα κυριότερα θέματα Δημόσιας Υγείας. Στις 23 από τις 25 χώρες (δεν υπάρχουν στοιχεία για την Ιταλία και την Ισπανία στο ECDC), διαγνώστηκαν το 2004 περίπου 24.000 νέες περιπτώσεις μόλυνσης με τον ιό HIV, με μία συχνότητα 68 ατόμων ανά εκατομμύριο πληθυσμού, και με αύξηση κατά 56% από το 2001.

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών, όσον αφορά στον τρόπο μετάδοσης της λοίμωξης, με την πλειοψηφία των περιπτώσεων να οφείλεται στη σεξουαλική επαφή. Στην Ανατολική Ευρώπη η επιδημία οφείλεται κυρίως στους χρήστες τοξικών ουσιών με την πλειοψηφία των ετεροφυλόφιλων περιστατικών να σχετίζεται με τους χρήστες (π.χ. σύντροφοι χρηστών).

Στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη η μετάδοση οφείλεται κατά κύριο λόγο στη σεξουαλική επαφή με τις δύο κύριες ομάδες που εκπροσωπούνται να είναι ομο/αμφιφυλόφιλοι άνδρες και μετανάστες προερχόμενοι από χώρες με υψηλή επίπτωση.

Στη Δυτική Ευρώπη αυτοί οι μετανάστες προέρχονται κυρίως από την Υποσαχάριο Αφρική, ενώ στην Κεντρική Ευρώπη είναι κυρίως εκδιδόμενα άτομα από τη Ρωσία και την Ουκρανία. Η τάση της επιδημίας είναι ανοδική με αυξητική μορφή στην ετεροφυλόφιλη επαφή. Από τα στοιχεία που έχουμε και για τα οποία υπάρχει ο τρόπος μετάδοσης (δεν υπάρχουν για το 23% των περιπτώσεων), περισσότεροι από τους μισούς μολύνθηκαν μέσω ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής (56%), σχεδόν το ένα τρίτο (31%) αφορά ομοφυλόφιλους ή αμφιφυλόφιλους άνδρες, ενώ 11% αφορά χρήστες ενδοφλέβιων τοξικών ουσιών.

Το (1/3) ένα τρίτο των περιπτώσεων αφορά γυναίκες, ενώ στο 13% φτάνουν τα ποσοστά που αναφέρονται σε ηλικίες μεταξύ των 15 έως 24 ετών. Από το 2001, υπάρχει αύξηση του αριθμού των δηλωμένων περιστατικών μόλυνσης μέσω ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής κατά 91%, ενώ όσον αφορά ομοφυλόφιλους ή αμφιφυλόφιλους άνδρες η αύξηση είναι 76%.

Αντίθετα υπάρχει μείωση κατά 50% για τους χρήστες ενδοφλέβιων τοξικών ουσιών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δίνοντας έμφαση στην απειλή που αποτελεί η εξάπλωση της επιδημίας του AIDS εντός και εκτός των συνόρων της, στις διασκέψεις υπουργών στο Δουβλίνο και στο Βίλνιους το 2004, αλλά και πρόσφατα στη Βρέμη το 2007, αναγνώρισε την ανάγκη επικέντρωσης των προσπαθειών στην πρόληψη, στην καταπολέμηση των διακρίσεων και του στιγματισμού των φορέων, αλλά και στην ανάγκη οικοδόμησης αποτελεσματικών συνεργασιών τόσο μεταξύ των κρατών, όσο και με την Κοινωνία των Πολιτών.

Σ’ αυτή τη βάση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ανακοίνωσή της προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθόρισε τις βασικές δράσεις έως το τέλος του 2011, συγκεντρώνοντας τα μέσα που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την καταπολέμηση της επιδημίας, καθορίζοντας τους γενικούς στόχους, με στρατηγικές άρρηκτα συνδεδεμένες με την ενίσχυση των Ευρωπαϊκών Αξιών.

Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει τη δράση της σε παγκόσμιο επίπεδο χρηματοδοτώντας το Παγκόσμιο Ταμείο για την καταπολέμηση του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας.


Δομές στην Ε.Ε. για την αντιμετώπιση HIV/AIDS

Οι δομές που έχουν αναπτυχθεί στην Ε.Ε. για την αντιμετώπιση του AIDS είναι:

  • HIV/AIDS think tank, μία επιτροπή για την ανταλλαγή πληροφοριών και απόψεων μεταξύ των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων Ευρωπαϊκών χωρών.
  • Ιnter-service group on HIV/AIDS, για τη συνεργασία μεταξύ των Γενικών Διευθύνσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
  • HIV/AIDS task force: αποτελείται από ομάδα ειδικών και ανήκει στη Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πορεία και Εξέλιξη της Επιδημίας στην Ελλάδα

Μέχρι την 31-10-2007, στην Ελλάδα έχουν δηλωθεί 8.584 περιστατικά οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων 2.829 περιπτώσεων AIDS, από τους οποίους οι θάνατοι ασθενών με AIDS ανέρχονται στους 1.552. Για το έτος 2007 (τελευταίο έτος για το οποίο υπάρχουν τελικά στοιχεία) αναφέρθηκαν 420 νέα περιστατικά HIV, 48 νέες περιπτώσεις AIDS και 30 θάνατοι.

Συνολικά από τα 8.584 περιστατικά HIV, τα 6.876 ήταν άνδρες σε ποσοστό 80,1%, οι γυναίκες ήταν 1.660 (19,3%), ενώ για ένα μικρό ποσοστό το φύλο δεν έχει καταγραφεί. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κυριότερο τρόπο μετάδοσης του ιού. Πιο συγκεκριμένα, από τα 8.584 περιστατικά το 46,1% αφορά άνδρες που μολύνθηκαν με τη σεξουαλική επαφή με άλλους άνδρες, ενώ το 23% αφορά μολύνσεις μέσω της ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής.

Το ποσοστό των αδιευκρίνιστων τρόπων μετάδοσης ανέρχεται στο 22,9%. Για τους άνδρες ο κυριότερος τρόπος μετάδοσης του ιού είναι η ομοφυλοφιλική σεξουαλική επαφή που αναδεικνύει σημαντική αύξηση σε σχέση με το 2005, ενώ για τις γυναίκες ο κυριότερος τρόπος είναι η ετεροφυλοφιλική σεξουαλική επαφή.

Από την ηλικιακή διάρθρωση των οροθετικών ατόμων, η πλειοψηφία HIV περιστατικών βρίσκεται στην ηλικία μεταξύ 30 και 34 σε ποσοστό 36%. H ηλικιακή ομάδα με τη μεγαλύτερη συχνότητα περιστατικών HIV στους άνδρες είναι αυτή μεταξύ 30 και 34 ετών σε ποσοστό 20,1%, ενώ για τις γυναίκες η ηλικιακή ομάδα των 25 με 29 ετών σε ποσοστό 21,4%.

Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS που δηλώθηκαν στην Ελλάδα έως τις 31-10-2007, ανέρχεται σε 2.829. Από αυτά τα περιστατικά τα 2.392 αφορούν άνδρες σε ποσοστό 84,6%, ενώ τα 437 γυναίκες (15,4%). Για τα παραπάνω περιστατικά AIDS, ο κυριότερος τρόπος μετάδοσης σε ποσοστό 56,3% ήταν η ομοφυλοφιλική σεξουαλική επαφή, ακολουθούμενη από την ετεροφυλοφιλική σε ποσοστό 23,9%.

Διαχρονικά η τάση της επιδημίας ήταν αυξητική, τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Την τριετία 2000 - 2002 παρατηρείται μείωση στα περιστατικά μόλυνσης με τον ιό του AIDS δεδομένο που ανατράπηκε τα επόμενα χρόνια οπότε και έχουμε συνεχή αύξηση, φτάνοντας το 2005 να παρατηρείται μεταβολή των νέων μολύνσεων κατά 25%.

Στον τρόπο μετάδοσης του ιού φαίνεται ότι το μεγάλο πρόβλημα είναι στην ομάδα των αμφι/ομοφυλοφίλων όπου το ποσοστό της συγκεκριμένης ομάδας στο σύνολο ανέρχεται στο 46,1%. Αν δούμε την ποσοστιαία αναλογία των δηλωθέντων HIV οροθετικών ατόμων κατά κατηγορία μετάδοσης διαχρονικά έως το 2007 (χωρίς τις περιπτώσεις με αδιευκρίνιστο τρόπο μετάδοσης), οι αναλογίες ως προς τον τρόπο μόλυνσης, δείχνουν αξιοσημείωτη αύξηση μετά το 2005, για τους άνδρες που έχουν επαφές με άλλους άνδρες.

Όσον αφορά στις περιπτώσεις AIDS, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το 1993 επεκτάθηκαν τα κριτήρια για τη διάγνωση των περιπτώσεων AIDS και το 1996 είχαμε την εισαγωγή νέων συνδυασμένων θεραπειών. Εκεί οφείλεται και η απότομη αύξηση που παρατηρείται κατά την περίοδο 1993 - 1996, ενώ η μείωση που ακολουθεί οφείλεται στις νέες αντιρετροϊκές αγωγές που καθυστερούν σημαντικά την εξέλιξη της νόσου.


BeStrong.org.gr - 27.03.14