Ανάγκες των ατόμων που φροντίζουν κάποιον ασθενή με καρκίνο
Η διάγνωση του καρκίνου σε κάποιον ασθενή δεν επηρεάζει μόνο αυτόν καθ’ εαυτόν του πάσχοντα. Υπάρχει μια πληθώρα ατόμων που επηρεάζεται με ποικίλο τρόπο από την διάγνωση αυτή, με κυριότερο εκπρόσωπο τους τα μέλη της οικογένειας του ασθενούς, που στη Ελλάδα αποτελούν συνήθως και τα μόνα άτομα που ουσιαστικά φροντίζουν τον ασθενή.
Είναι λογικό η φροντίδα ενός καρκινοπαθούς, να δημιουργεί πολυάριθμες ανάγκες στα άτομα αυτά, προξενώντας διάφορα ψυχοκοινωνικού ή και αλλού τύπου προβλήματα.
Οι ανάγκες που κυρίως προκύπτουν για τα άτομα που φροντίζουν και στηρίζουν καρκινοπαθείς είναι: ψυχολογικές-ψυχιατρικές, οικονομικές, πρακτικές που αφορούν στην επίλυση καθημερινών προβλημάτων και κοινωνικές.
Οι ογκολόγοι καθώς και άλλοι επιστήμονες ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, έχουν χρέος να στηρίζουν τα άτομα αυτά, ενισχύοντας έτσι την έκβαση της θεραπείας. Η συμβολή του ογκολόγου στην επίλυση τους δεν πρέπει να περιορίζεται, εστιάζοντας μόνο στην θεραπεία.
Μπορεί και πρέπει να συμβάλει συμβουλευτικά, εποπτικά, συντονιστικά αλλά και ουσιαστικά στην αντιμετώπιση των αναγκών αυτών. Το πανεπιστημιακό περιβάλλον ως εκπαιδευτική υποχρέωση, αλλά και η ίδια η κοινωνία ως αίτημα, οφείλουν να αναδείξουν αυτές τις δυνατότητες που έχει ο θεράπων ογκολόγος.
Η φροντίδα κάποιου ασθενή μπορεί να προκαλέσει μεγάλες σωματικές και συναισθηματικές απαιτήσεις από τον φροντιστή. Είναι σημαντικό να φροντίζετε τον εαυτό σας εξίσου με το πρόσωπο που φροντίζετε. Αναγνωρίζοντας τα πρώτα σημάδια της πίεσης και προγραμματίζοντας πώς να τα χειριστείτε είναι κάτι που μπορεί να σας βοηθήσει. Μπορεί να θέλετε να:
- να κάνετε ένα γενικό έλεγχο της υγείας με το γιατρό σας,
- να δημιουργήσετε έναν κατάλογο δραστηριοτήτων που επιθυμείτε να κάνετε και ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα που να μπορείτε να απολαύσετε ένα ή δύο από τις δραστηριότητες της αρεσκείας σας,
- να ξοδέψετε λίγο χρόνο μακριά από το σπίτι/το πρόσωπο που φροντίζετε.
Για να βοηθήσετε τον εαυτό σας σε συναισθηματικό επίπεδο μπορεί να επιθυμήσετε να:
- να μιλήσετε με άλλους φροντιστές σε παρόμοιες καταστάσεις με τη δική σας,
- να ρωτήσετε κάποιον από το νοσοκομείο ή τον χειρούργο ιατρό σας να σας δώσει πληροφορίες που θα σας βοηθήσουν να διαχειριστείτε τις συναισθηματικές προκλήσεις της φροντίδας του δικού σας ατόμου,
- να μιλήσετε στις νοσοκόμες του νοσοκομείο που φροντίζουν τον συγγενής ή το φίλος σας,
- να ρίξετε μια ματιά σε μερικούς από τους ιστοχώρους που προσφέρουν πρακτική και συναισθηματική υποστήριξη σε φροντιστές.
Να θυμάστε ότι κανένας δεν περιμένει από εσάς να τα κάνετε όλα. Χρειάζεστε χώρο και χρόνο για τον εαυτό σας εάν θέλετε να καταφέρετε να αντιμετωπίσετε τις απαιτήσεις του να έχετε τον ρόλο του φροντιστή.